மாதொரு பாகன் நாவல் தடைக்கோரி நீதிமன்றத்தின் படிகட்டுகளை ஏறிக்கொண்டிருப்பவர்களுக்கு இந்து மதத்தின் சடங்குகளைப் பற்றிய போதிய அறிவு இல்லையென்பது என் கருத்து. அதுவே உண்மை என்பதை இந்த இடுகையின் கடைசி வரிவரை படித்த பின்பு நீங்களும் கூறுவீர்கள்.
சூரியன், மரம் என இயற்கை வழிபாட்டையும், மாடு, நாய் என விலங்கு வழிபாட்டையும், அதற்கடுத்த செயற்கரிய செயல்செய்த மனிதர்களுக்கா நடுகல் வழிபாட்டையும் இன்னமும் இந்து மதம் காப்பாற்றிக் கொண்டே வருகிறது. ஆதிவாசிகளின் சடங்குகளை பேணிவருதல் இகழ்வானதல்ல, அவை நமக்கு வரலாறுகளை எடுத்துரைப்பது. அக்கால மக்களின் நடைமுறை வாழ்க்கையும், அறிவையும் நமக்கு கற்றுத் தருவது. எவையெல்லாம் பயத்தை தருகின்றதோ அவையெல்லாம் தெய்வமானது என்பதே உலக தொன்மவியல் எடுத்துரைப்பது. இருள், இடி, நாகம், புலி, யானை என எல்லாமே இங்கு தெய்வம்.
மண்ணின் மக்களுக்காக காட்டுப்பன்றி, புலியை எதிர்த்து வீரமரணம் அடைந்தால், புலிகுத்தி பட்டான், பன்றிக் குத்தி பட்டான் என கல்வெட்டு வடித்து வழிபாடு. கணவன் இறந்தமைக்காய் தீக்குளித்து இறந்த பத்தினிப் பெண்ணுக்கு மாலையம்மன், தீப்பாய்ந்தால் வழிபாடு. செய்யா தவறுக்காய் தீய்நீதி வழங்கி இறந்தாலும், சமூக சிக்களுக்காய் மனமுவந்து மரணித்தாலும் அவர்களுக்கும் வழிபாடு. இவையெல்லாமும் நடைந்தவைகளை காலம் கடந்தும் நம் நினைவுக்காய் முன்னோர்கள் செய்த முன்னேற்பாடு.
பெருமாள் முருகன் கையிலெடுத்துக் கொண்டது, இன்றைய நவீன உலகில் பெருநகரங்களின் வீதிக்கு வீதி திறந்து வைக்கப்பட்டிருக்கும் மெட்டியாட்ரி மருத்துவமனைகளின் யுத்தியை நம் முன்னோர்கள் கையாண்ட சடங்கு பற்றியது. முறையான உடலுறவினால் மனைவி கருதரிக்காத போது, செயற்கையாக விந்தினை செலுத்தும் முறையை நவீன மருத்துவமனைகள் கையாளுகின்றன. கணவனின் விந்தில் போதுமான அளவிற்கு ஊர்ந்து செல்லும் விந்தனுக்கள் இல்லாத போதும், உடைந்த விந்தனுக்கள் இல்லாதபோதும் பிற ஆணின் சீறான விந்தனுக்கள் செலுத்தப்பட்டு கரு உண்டாக்கப்படுகிறது. இதனை நம்முன்னோர்கள் ஓர் திருவிழாவின் இரவில் சத்தமேயில்லாமல் பல காலம்செய்து வந்திருக்கிறார்கள்.
நவீன மருத்துவர் யாரையேனும் அறிந்திருந்தால் வருடத்திற்கு இந்தியாவில் இப்படி விந்து உட்செலுத்துதல் மூலம் கருதரிக்கும் பெண்களின் எண்ணிக்கையை கேட்டுப் பெற்றுக் கொள்ளுங்கள். நிச்சயம் அதிர்ந்துப் போவீர்கள். இது ஒரு ஆபாசமான சடங்கென எதிர்ப்பு தெரிவித்தால்,. இந்து தொன்மவியலில் கிளிக்கும், மானுக்கும் என மிருகப் புணர்வு செய்த முனிவர்களைப் பற்றி எடுத்துறைக்க வேண்டியிருக்கும். அவை பற்றி இந்த வலைப்பூவிலேயே முன்பொரு முறை எழுதியிருக்கிறேன் என்பதால் இங்கு விட்டுவிடுகிறேன்.
முன்பு நிலவிய இந்த சடங்கு முறை உயிர் கொடுத்தலுக்கானது. இங்கே உயிர் எடுத்தலுக்கான சடங்கும் நிலவிவந்துள்ளது. பொதுவாக புதையலை காவல் காக்கும் பூதங்களுக்கும், தீய சக்திகளுக்கும் பலி கொடுத்தலில் சூலியை பலி கொடுத்தலும் நிகழ்ந்துள்ளது. இவை கூட சடங்குதான். கள்ளர்கள் சூலாடு, சூல்பன்றிக்குப் பின்பு சூலியான பெண்ணை பலி கொடுத்திருக்கிறார்கள். இதனை பதிவு செய்திருக்கும் கதைப்பாடலை வாசித்த போது, பொன்னிறத்தாளின் தாயின் நிலையை எண்ணினேன்,. ஓர் வசனக் கவிதையாக
நா.. பொன்மாரி. பொறக்கறது அத்தனையும் ஆம்பளையா பொறக்க.. தவமிருந்து பெத்த பொட்டபுள்ளைய ஆளாக்கி, நல்ல பயனுக்கு கட்டிக்கொடுத்து, இப்ப வயிறு நிறைஞ்சு நிக்குது. இந்தா வாரேன்னு தோழிகளோடு ஓடைக்கு போனபுள்ள வீடுவந்து சேரல.. வானம் கருத்து பேய்காத்து வீசுது. கூட போன புள்ளைக ஒன்னுமொட்ட திரும்பிவந்து… காட்டாளம்மன் கோயிலுல கற்பினியவ தனிச்சிருக்கா.. பத்திரமா போய் பாங்கா கூட்டிக்கிட்டு வாங்குதுங்க.
முன்னேப் பெத்த ஏழுகளோட காட்டாளம்மன் கோயிலுக்கு போறேன். ஆடிக் காத்துல அடிமேல அடிவைச்சு அழகா நடந்துவர யாரால முடியும். அடிக்கிற எதிர்காத்துல.. அம்மன் கோவிலுக்கு வர அரும்பாடு பட்டாச்சு. கோயிலுக்கு முன்னாடி குறுதியோட ஆடு கிடக்கு. பலியா கிடக்கறது சூலாடுன்னு புரிஞ்சு.. அடேய் ஓடுங்கடா.. உன்தங்காவ பாருங்கடான்னு கத்தறேன். முன்னாடிப் போனப் பயளுக வெவவெளத்து நிக்க…
மூச்செறைக்க ஓடிவந்து முன்னெட்டி பார்க்கிறேன். ஆசை மவ அம்மணமா, அம்மன் முன்னாடி தான் கிடக்கா..பக்கத்துல தலைவாழ இலையில அவ தலைச்சம் புள்ள கரிகெடக்க… ஒம்போது மாசம் புள்ளைய சுமந்த வயிறு.. ஒன்னுமில்லாம கிழிச்சு திரீயேத்தி நிக்குது. பாவிமக நா செஞ்ச பாவமென்ன… இப்படி பலியாட கிடக்கிற மகளைகாண நா செஞ்ச பாவமென்ன….
சகோதரன் 