சகோதர சகோதரி – சிறுகதை

சென்னை மெரினா கடற்கரை. எல்லோருக்கும் தெரிந்தது அந்த மெரினா சென்னையின் அடையாளம், இரண்டாவது பெரிய கடற்கரை அவ்வளவே. சல்லிக்கட்டு போராட்டம் சகல உலகத்தினருக்கும் மெரினாவையும், தமிழர் பெருமையையும் கொண்டு சேர்த்தது. அந்தப் போராட்டத்தில் தமிழச்சிகளோடு தமிழர்களும் இரவு பகலாக இருந்தார்கள். ஒரு சின்ன சீண்டல்கள், சலசலப்புகள் என எதுவுமே இல்லை. அங்கு நடைப்பெற்றிருக்க கூடிய ஒரு கற்பனை இது.

அவள் பெயர் சுலோச்சனா, தோழர்களும் தோழிகளும் சுலோ சுலோ என்று அழைப்பார்கள். ஆனால் உண்மையில் சுலோ சுலோவானவள் இல்லை. மெரினாவில் ஆங்காங்கே கோசமிட்டுக் கொண்டிருந்த வெகுசில பெண்களில் மிகவும் கவனிக்கத்தக்கவளாக இரண்டாம் நாளே மாறியிருந்தாள் சுலோ. அவளுடைய எதுகை மோனையில் எல்லா அரசியல்தலைவர்களும் சின்னா பின்னமாகினார்கள். கூட்டத்தோடு கூட்டமாக எல்லாப்பக்கமும் இருந்த உளவுத்துறை சுலோச்சனாவின் பெயரையும் தன்னுடைய பட்டியலில் இணைத்து முதல்வர் தனிப்பிரிவுக்கு அனுப்பியது.

மூன்றாம் நாளை மாலை. கலைகட்டியிருந்த மெரினாக் கூட்டத்தில் சுலோ தன்னுடைய நெருங்கிய தோழியான தாமரையுடன் சேர்ந்து கழிவறைக்குச் சென்றால் வடக்குபுறம் நிறுத்தப்பட்டிருந்த நான்கு நடமாடும் கழிவறைகளிலும் எண்ணற்ற நபர்கள் வரிசையில் இருந்தார்கள். தாமரை அங்கே நின்றுகொண்டிருந்த கூட்டதோடு நின்றாள். ஆனால் சுலோவிற்கு இந்தக் கூட்டத்தில் நின்று கழிவறைக்கு செல்லும்வரையெல்லாம் தாங்காது என்று தெரிந்துபோனது. அவளுடைய புண்டையிலிருந்து சில சொட்டு பேண்டீசை நனைத்து அதை அவளுக்கு உணர்த்தியது. தாமரையிடம் சைகையில் கலங்கரை விளக்கு நோக்கி காமித்துவிட்டு சாலைக்கு வந்தாள்.

அவள் அருகே சென்று கொண்டிருந்த வாகனங்களில் ஒருநபர் வருகின்ற இருசக்கர வாகனத்தைப் பார்த்து நிறுத்துமாறு சைகை காட்டினாள். இவள் துரதிஸ்டம் வந்தவன் கவனிக்காமல் முன்னே சென்றுவிட, அந்த இருசக்கர வாகனத்தின் பின்னால் வந்த சிவப்புநிற போர்ட் மகிழுந்து அவளை நெருங்கி நிறுத்தியது. அதன் கண்ணாடிகள் கீழறங்க,. நாயகன் போல வெங்கட் அதிலிருந்தான்.

கம் இன் என்றான். யோசிக்க நேரமில்லாதவள் அவனுடைய மகிழுந்தின் முன்புற கதவினைத் திறந்து அமர்ந்து கதவை மூடினாள். அதற்குள் பின்னால் இருந்து வாகனங்களின் ஒலிப்பான்கள் காதுகளைப் பிளந்தன. வெங்கட் சட்டென ஒரு பொத்தானை அழுத்த எல்லாக் கதவுகளின் கண்ணாடிகளும் உயர்ந்து கதவு தாழிட்டுக் கொண்டது. உடனே வண்டி விரைந்தது.

ஜல்லிக்கட்டு புரோட்டஸிசா
ஆமாம் என்றபடியே நெருங்கிக் கொண்டிருந்த மற்றொரு பப்ளிக் டாய்லெட்டைப் பார்த்தாள். அதுவும் மிகவும் கூட்டம். ச்சே என்றவளின் வார்த்தையில் வலியும் இருந்தது.
வாட்.
ம்.. அந்த குப்பம் பக்கம் நிறுத்தறீங்களா. பாத்ரூம் அர்ஜெண்ட்.
ஓகே. அங்க டாய்லெட் உறுதியாக கிடைக்குமா. அர்ஜெண்டுனா எங்க வீட்டுக்கு வாங்களேன்.
வீட்டுக்கா.. நோ..நோ.. பிளீஸ் இங்கேயே இறக்கி விட்டுடுங்க.
பயப்படாதீங்க. நானும் அந்தக் குப்பத்துல தான் இருக்கேன். இது நான் வேலை செய்ய முதலாளியோட காரு.
ஓ.. உண்மையைத்தான் சொல்லறீங்களா.
ஏங்க நீங்க கைகாட்டி நிறுத்தாம போன பைக்காரனைப் பார்த்துட்டு நான் வண்டியை நிறுத்தி ஏத்திக்கிட்டேன். இப்ப கூட நம்பிக்கை இல்லையா சிஸ்டர்.
சிஸ்டருன்னு கூப்பிடிங்க பாருங்க. இப்ப நம்பிக்கை வந்துடுச்சு பிரதர். கொஞ்சம் வேகம் பிளீஸ்..

பின்னூட்டமொன்றை இடுக